W cyklu “GRAND PRIX - Jeźdźcy sprzed lat” spotykamy się po raz czwarty. Na tablicy mieliśmy już trzech zawodników. Carl Stonehewer, Martin Dugard i Bohumil Brhel to bohaterowie, których wybraliśmy do naszego cyklu na początek. Tym razem daliśmy Wam - naszym obserwującym na Instagramie możliwość wyboru zawodnika, którego karierę w Grand Prix opiszemy. Wybór padł na Brytyjczyka, którego wszyscy doskonale znamy, doskonale pamiętamy, ale ubolewamy nad tym, że nie ma go już wśród nas.
Lee Richardson urodził się 25 kwietnia 1979 roku w Hastings. Brytyjczyk 20 lat później, a dokładniej 8 sierpnia 1999 roku zdobył swój największy indywidualny tytuł w karierze zostając Indywidualnym Mistrzem Świata Juniorów. Pierwszy raz popularny Rico pojawił się w cyklu Grand Prix w roku 2000 startując z dziką kartą w Grand Prix Wielkiej Brytanii w Coventry w zawodach, w których wygrał również startujący z dziką kartą Martin Dugard. Lee wygrał w tych zawodach pierwszy bieg, przyjeżdżając na końcu stawki w dwóch kolejnych i zakończył zawody na 20 miejscu (3 punkty). Richardson wrócił do GP w sezonie 2002 i spisał się o niebo lepiej niż w debiucie. W zawodach, które odbyły się 8 czerwca 2002 roku w Cardiff reprezentant Wielkiej Brytanii zajął szóste miejsce zdobywając 13 punktów. W turnieju tym Lee startował z dziką kartą przyznaną przez organizatorów. W tym samym roku również z dziką kartą wystąpił w Grand Prix Europy w Chorzowie zajmując 18 miejsce z czterema punktami na koncie. Jako stały uczestnik Lee Richardson zadebiutował w cyklu w roku 2003, po wygraniu Grand Prix Challenge w roku 2002 w Pile, i jeździł w nim nieprzerwanie przez 4 sezony. W pierwszym roku jazdy z najlepszymi Lee Richardson zajął 16 miejsce występując w 7 z 9 rund. Z powodu kontuzji nie wziął udziału w zawodach w Kopenhadze i Krsko. Najlepsze miejsce zajął w Grand Prix Polski w Bydgoszczy gdzie zakończył zawody na ósmej pozycji inkasując 11 punktów do klasyfikacji generalnej. To jedyny awans do półfinału Rico w pierwszym sezonie w cyklu.
SEZON 2003; MIEJSCE - 17, PUNKTÓW - 45
Lp.
Turniej
Miejsce
Punkty
Biegi
1
Grand Prix Europy (Chorzów)
12
7
(2,0,2)(1,3,0)
2
Grand Prix Szwecji (Avesta)
23
1
(0,0)
3
Grand Prix Wielkiej Brytanii (Cardiff)
17
4
(1,3,1)
4
Grand Prix Danii (Kopenhaga)
Kontuzjowany (zastępstwo Robert Dados)
5
Grand Prix Słowenii (Krsko)
Kontuzjowany (zastępstwo Sandor Tihanyi)
6
Grand Prix Skandynawii (Göteborg)
10
8
(2,0,3)(2,0,1)
7
Grand Prix Czech (Praga)
12
7
(1,2,2)(0,2,0)
8
Grand Prix Polski (Bydgoszcz)
8
11
(2,3)(2,3)+0
9
Grand Prix Norwegii (Hamar)
12
7
(2)(2,0,0)
Rok 2004 przyniósł sympatycznemu Brytyjczykowi pierwsze w karierze podium w Speedway Grand Prix. Na Millenium Stadium w Cardiff Lee musiał uznać wyższość tylko Grega Hancocka i Leigh Adamsa. Trzecie miejsce we własnej ojczyźnie smakowało cudownie. Po sukcesie w Walii Richardson spuścił nieco z tonu i do końca sezonu 2004 nie awansował już ani do finału ani do półfinału. Sezon zaczął się jednak bardzo dobrze. Przed zawodami o Wielką Nagrodę Wielkiej Brytanii Richardson dwa razy awansował do półfinału. Zajął 7 i 8 miejsce (po 11 punktów) w Sztokholmie i w Pradze. W łącznej klasyfikacji sezonu zgromadził 76 punktów i zajął najlepsze w karierze 11 miejsce.
SEZON 2004; MIEJSCE - 11, PUNKTÓW - 76
Lp.
Turniej
Miejsce
Punkty
Biegi
1
Grand Prix Szwecji (Sztokholm)
7
11
(2,0,2)(0,3,3)+0
2
Grand Prix Czech (Praga)
8
11
(0)(2,1,2)+0
3
Grand Prix Europy (Wrocław)
15
5
(2)(1,0)
4
Grand Prix Wielkiej Brytanii (Cardiff)
3
18
(2,3)(2,0,2)+2+1
5
Grand Prix Danii (Kopenhaga)
16
5
(0)(1,0)
6
Grand Prix Skandynawii (Göteborg)
11
7
(1,3,3)(1,3,0)
7
Grand Prix Słowenii (Krsko)
12
7
(3,2)(0,3,0)
8
Grand Prix Polski (Bydgoszcz)
12
7
(3,2)(1,3,0)
9
Grand Prix Norwegii (Hamar)
15
5
(2,2)(1,0)
Sezon 2005 przyniósł przede wszystkim zmianę w systemie rozgrywania cyklu Grand Prix. Z 24 zawodników zmniejszono liczbę do 16. Z dwóch dzikich kart pozostała jedna na turniej. 15 stałych uczestników, a wśród nich Lee Richardson, który do udanych może zaliczyć tylko jeden z 9 turniejów. W przedostatniej rundzie w Bydgoszczy Brytyjczyk zajął drugie miejsce. Grand Prix Polski wygrał wtedy Tomasz Gollob. Pozostałe turnieje Richardson kończył na 10 miejscu lub niżej. W całym sezonie uzbierał 55 punktów i zajął 13 miejsce.
SEZON 2005; MIEJSCE - 13, PUNKTÓW - 55
Lp.
Turniej
Miejsce
Punkty
Biegi
1
Grand Prix Europy (Wrocław)
12
5
(1,1,1,2,0)
2
Grand Prix Szwecji (Eskilstuna)
15
3
(1,0,1,1,0)
3
Grand Prix Słowenii (Krsko)
14
3
(0,2,1,0,0)
4
Grand Prix Wielkiej Brytanii (Cardiff)
13
5
(0,2,2,0,1)
5
Grand Prix Danii (Kopenhaga)
11
6
(3,0,1,2,0)
6
Grand Prix Czech (Praga)
13
4
(0,2,1,1,0)
7
Grand Prix Skandynawii (Malilla)
15
3
(3,0,0,0,0)
8
Grand Prix Polski (Bydgoszcz)
2
20
(0,0,3,2,3)+3+2
9
Grand Prix Włoch(Lonigo)
10
6
(0,1,2,1,2)
W sezonie 2006 Lee Richardson ostatni raz pojawił się w cyklu Grand Prix. Był to zdecydowanie najsłabszy sezon w wykonaniu Brytyjczyka. Do półfinału awansował tylko w Danii. Na stadionie Parken w Kopenhadze z 9 punktami zajął 7 miejsce. Richardson w tym sezonie, aż trzykrotnie zajął ostatnie miejsce w rundzie, a w Daugavpils i Eskilstunie nie zdobył nawet punktu. Ostatni sezon Lee zakończył na 15 miejscu zdobywając w 10 rundach tylko 39 punktów.
SEZON 2006; MIEJSCE - 15, PUNKTÓW - 39
Lp.
Turniej
Miejsce
Punkty
Biegi
1
Grand Prix Słowenii (Krsko)
9
8
(0,3,3,0,2)
2
Grand Prix Europy (Wrocław)
14
4
(1,0,0,0,3)
3
Grand Prix Szwecji (Eskilstuna)
16
0
(0,0,0,0,0)
4
Grand Prix Wielkiej Brytanii (Cardiff)
13
5
(1,2,1,1,d)
5
Grand Prix Danii (Kopenhaga)
7
9
(3,2,0,1,3)+0
6
Grand Prix Włoch (Lonigo)
12
4
(3,0,1,0,0)
7
Grand Prix Skandynawii (Malilla)
12
4
(3,0,w,0,1)
8
Grand Prix Czech (Praga)
15
3
(2,w,d,1,-)
9
Grand Prix Łotwy (Dyneburg)
16
0
(0,d,d,-,-)
10
Grand Prix Polski (Bydgoszcz)
16
2
(0,0,2,0,0)
Lee Richardson występował w lidze polskiej w klubach z Piły, Grudziądza, Zielonej Góry, Wrocławia, Lublina, Częstochowy i Rzeszowa zdobywając 3 medale DMP, po jednym z każdego kruszcu. Był czterokrotnym wicemistrzem Wielkiej Brytanii Juniorów oraz Indywidualnym Wicemistrzem Wielkiej Brytanii wśród seniorów z roku 2002. Z reprezentacją zdobył srebro oraz brąz Drużynowego Pucharu Świata.
Zmarł przedwcześnie, na torze, robiąc to co kochał. Podczas meczu Sparty Wrocław ze Stalą Rzeszów 13 maja 2012 roku w trzecim biegu uległ ciężkiemu wypadkowi, uderzając w bandę na przeciwległej prostej w miejscu gdzie nie było już dmuchanej bandy. Choć wypadek sam w sobie nie wyglądał na najgroźniejszy spowodował u Brytyjczyka wielonarządowe obrażenia klatki piersiowej. Lee Richardson zmarł w trakcie operacji…
Brytyjczyk został pochowany w Hastings 7 czerwca 2012.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz